-
1 arbitrium
arbitrium ī, n [arbiter]. In law, a judgment, decision of an arbitrator: iudicium est pecuniae certae: arbitrium incertae.—Judgment, opinion, decision: vestrum, T.: de te facere arbitria, pass judgment, H.: arbitria belli pacisque agere, L.: opinionis: usus, Quem penes arbitrium est loquendi, H.—Mastery, dominion, authority, power, will, free-will, choice, pleasure: in eius arbitrium venire: ad suum arbitrium imperare, Cs.: (Iovis) nutu et arbitrio regi: rerum Romanarum, Ta.: ad arbitrium tuum testīs dabo, all the witnesses you require: quid suo fecerit arbitrio, L.: popularis aurae, dictation, H.: id arbitrium negavit sui esse consilii, for his consideration, N.: optandi Muneris, O. — An appraisement, apportionment: eius arbitrio sexagena talenta quotannis sunt conlata, N.: salis vendendi, i. e. monopoly, L.: arbitria funeris, expenses (fixed by an arbiter).* * *arbitration; choice, judgment, decision; sentence; will, mastery, authority -
2 arbitrium
arbī̆trĭum (in good MSS. and inscrr. sometimes arbī̆tērĭum), ii, n. [from arbiter, as adulterium from adulter].I.In gen., a coming near, a being present, presence; hence meton. for persons present (only in post-Aug. poets): locus ab omni liber arbitrio. Sen. Hippol. 602, and id. Herc. Oet. 485: divina rerum cura sine arbitrio est, Auct. Aetnae, 195.—II.Esp.A.1.. The judgment, decision of an arbitrator (cf. arbiter, II.: arbitrium dicitur sententia, quae ab arbitro statuitur, Paul. ex Fest. p. 13 Müll.):2.aliud est judicium, aliud arbitrium. Judicium est pecuniae certae: arbitrium incertae,
Cic. Rosc. Com. 4:Q. Scaevola summam vim dicebat esse in omnibus iis arbitriis, in quibus adderetur ex fide bonā,
id. Off. 3, 17, 70; so,arbitrium rei uxoriae,
id. ib. 3, 15; id. Top. 17, 66; cf. Dig. 24, 3, 66 fin.; 46, 3, 82 fin.; Cic. Rosc. Com. 9:arbitrium pro socio condemnari solerent,
id. Quinct. 4, 13 B. and K. (here some consider arbitrium as a gloss, others read arbitrio, ad arbitrium, ad arbitrum, and the like; v. Orell. ad h. l.).—Transf. from the sphere of judic. proceedings, judgment, opinion, decision:B.arbitrium vestrum, vestra existimatio Valebit,
Ter. Heaut. prol. 25:cum de te splendida Minos Fecerit arbitria,
Hor. C. 4, 7, 21:de aliquo arbitria agere,
Liv. 24, 45:arbitria belli pacisque agere,
id. 44, 15; cf. Tac. A. 12, 60:agere arbitria victoriae,
Curt. 6, 1 fin.; cf. Gron. Observ. 4, c. 11, p. 427, and Liv. 31, 11; 32, 37.— Trop.:res ab opinionis arbitrio sejunctae,
matters, in which nothing is decided according to mere opinion, Cic. de Or. 1, 23, 108:si volet usus, Quem penes arbitrium est et jus et norma loquendi,
Hor. A. P. 72; Sen. Clem. 2, 7:arbitrio consilioque uti auris,
to determine by the ear, Gell. 13, 20, 3.—Mastery, dominion, authority, power, will, free-will:C.dedunt se In ditionem atque in arbitrium cuncti Thebano poplo,
Plaut. Am. 1, 1, 103 (Fleck., arbitratum): esse in pectore nostro quiddam, Cujus ad arbitrium quoque copia materiaiï Cogitur interdum flecti per membra, per artus, and at whose bidding the accumulated materials must yield obedience in every joint and limb, * Lucr. 2, 281:cujus (Jovis) nutu et arbitrio caelum, terra mariaque reguntur,
Cic. Rosc. Am. 45, 131:ad alicujus arbitrium et nutum totum se fingere et adcommodare,
id. Or. 8, 24; id. Verr. 1, 10, 30; 2, 5, 63 fin.; so Vulg. Lev. 13, 3; 13, 44:aliquid facere arbitrio suo,
Cic. Phil. 6, 2:Mentes ad suum arbitrium movere,
id. de Or. 2, 16, 70; so id. Par. 5, 1 fin.:quam (pecuniam) sponte et arbitrio cordis sui inferunt,
Vulg. 4 Reg. 12, 4:vixit ad aliorum arbitrium, non ad suum,
Cic. Mur. 9; so Hor. C. 3, 6, 40; 3, 2, 20; Tac. H. 1, 46; Suet. Caes. 9; 20; id. Aug. 28; id. Tit. 8; id. Galb. 14:in arbitrium vestrum diem constituistis ei,
Vulg. Judith, 8, 13:orationem tibi misi: ejus custodiendae et proferendae arbitrium tuum,
Cic. Att. 15, 13:munificentiam eorum in se ipsorum arbitrii debere esse,
Liv. 37, 52:in arbitrio viri erit, ut faciat sive non faciat,
Vulg. Num. 30, 14:tamquam congruere operationem eam serpentium humani sit arbitrī,
Plin. 29, 3, 12, § 53; Suet. Tib. 18; id. Claud. 2: mox rei Romanae arbitrium (i. e. imperium, dominion, power) tribus ferme et viginti (annis) obtinuit, Tac. A. 6, 51; so,arbitrium orbis terrarum,
Suet. Caes. 7; Nep. Con. 4, 1:huic deus optandi gratum, sed inutile fecit Muneris arbitrium,
Ov. M. 11, 101:liberum mortis arbitrium,
Suet. Dom. 8; 11; cf. Tac. A. 15, 60.—Arbitria funeris, the expenses of a funeral (fixed by an arbiter), Cic. Dom. 37; id. Pis. 9 fin.; id. Red. in Sen. 7; cf. Dig. 11, 7, 12, § 6.
См. также в других словарях:
arbitrator — ar·bi·tra·tor / är bə ˌtrā tər/ n: an impartial person or group that is given the power by disputing parties to resolve their dispute compare mediator Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
decision — de·ci·sion /di si zhən/ n: an authoritative determination (as a decree or judgment) made after consideration of facts or law; also: a report or document containing such a determination see also memorandum decision compare disposition, finding … Law dictionary
arbitrator — ar‧bi‧trat‧or [ˈɑːbtreɪtə ǁ ˈɑːrbtreɪtər] noun [countable] LAW HUMAN RESOURCES JOBS a professional person whose job is to act as a judge in legal or industrial disagreements: • If we accept your claim but disagree with the amount due to you,… … Financial and business terms
arbitrator's award — n: the decision an arbitrator makes concerning a dispute – called also arbitrament; Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
arbitrator — UK [ˈɑː(r)bɪˌtreɪtə(r)] / US [ˈɑrbɪˌtreɪtər] noun [countable] Word forms arbitrator : singular arbitrator plural arbitrators someone who is officially chosen to hear both sides of an argument and to make a decision about what should be done … English dictionary
arbitrator — ar|bi|tra|tor [ arbı,treıtər ] noun count someone who is officially chosen to hear both sides of an argument and to make a decision about what should be done … Usage of the words and phrases in modern English
arbitrator — A neutral person either chosen by the parties to a dispute or appointed by a court, to hear the parties claims and render a decision. Many arbitrators are members of the American Arbitration Association. See also referee umpire … Black's law dictionary
arbitrator — A neutral person either chosen by the parties to a dispute or appointed by a court, to hear the parties claims and render a decision. Many arbitrators are members of the American Arbitration Association. See also referee umpire … Black's law dictionary
Seitz decision — The Seitz decision was a ruling by arbitrator Peter Seitz on December 23, 1975 which declared that Major League Baseball players became free agents upon playing one year for their team without a contract, effectively nullifying baseball s reserve … Wikipedia
Arbitration — Not to be confused with Arbitrage. For Wikipedia s arbitration policy, see Wikipedia:Arbitration/Policy … Wikipedia
award — 1 vt [Anglo French awarder agarder to look at, decide on, impose, alteration of Old French esguarder to look at, from es , intensive prefix + guarder to guard] 1: to give in accordance with a judicial or administrative determination or decision… … Law dictionary